Ας πιάσουμε και σήμερα τα ζώα… Σήμερα από τον ελέφαντα θα σας
πάω στο σαλιγκάρι…
Το σαλιγκάρι είναι ένα ζώο μικρό… που περνάει απαρατήρητο
καθώς κρύβεται μέσα στο καβούκι του και που τολμά να βγει έξω μόνο μετά από τη
βροχή… ως δια μαγείας όμως τότε, οι περισσότεροι άνθρωποι το βλέπουν και το
παρατηρούν για την ανάγκη του να σέρνει πάντα μαζί του το προστατευτικό του σπίτι…
Έτσι λοιπόν κι εγώ χρόνια τώρα, είμαι ένα αληθινό σαλιγκάρι…
Αρέσκομαι να κρύβομαι στο σπίτι μου… κάτω από τα παπλώματα μου ή μέσα στη ρόμπα
μου… Χθες αποτόλμησα και βγήκα όλη τη μέρα παρακαλώ από το καβούκι μου… κι ήταν
πάρα πολύ ωραία… το χάρηκα όπως ακριβώς χαίρεται το σαλιγκάρι τη βόλτα του στα
καταπράσινα χόρτα μετά τη βροχή…
Είδα φίλους που είχα πάρα πολύ καιρό να δω… έκανα δουλειές
που ανέβαλλα για μήνες… δεν άφησα τον εαυτό μου να γκρινιάξει… ναι! Το να βγαίνεις
από το καβούκι σου κρύβει ενίοτε και ωραίες εκπλήξεις…
Σήμερα πάλι… μου φάνηκε βαρύ να βγω δυο συνεχόμενες μέρες από
το καβούκι μου… Είπαμε και σε παλιότερο post ότι το υποσυνείδητό μου έχει μάθει πάρα
πολύ ωραία να σαμποτάρει τις ωραίες μου στιγμές και την άλλη μέρα είμαι πάντα
για τ’ανάσκελα…
Έτσι και σήμερα εγώ το σαλιγκάρι δεν ήθελα με τίποτα να βγω
από την ασφάλεια του καβουκιού μου… Μια χαρά ήμουν κλεισμένη εκεί μέσα…
Όμως τελικά βγήκα… Είπα πλέον ίσως πρέπει να μεταμορφωθείς…
Κι από σαλιγκάρι να γίνεις πεταλούδα! Πεταλούδα της ημέρας και πεταλούδα της νύχτας!!!
Έτσι βγήκα… Και καφέ παρακαλώ πριν τη δουλειά και τώρα βρίσκομαι
στη δουλειά…
Το σαλιγκάρι βέβαια συνεχίζει να θέλει να είναι σαλιγκάρι…
γι’αυτό το σώμα κάνει διάφορα ωραία… όμως εγώ αποφάσισα να είμαι γυμνοσάλιαγκας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου