Shopping Therapy!

Δεν είμαι γενικώς του shopping... Δεν είμαι ο τύπος της γυναίκας που θα αισθανθεί έστω και για λίγο ευχάριστα, γεμίζοντας τα χέρια μου με σακούλες από την αγορά ή φορτώνοντας την πιστωτική μου κάρτα με λογαριασμούς από ακριβά καλλυντικά ή είδη για το σπίτι…

Δεν είναι κάτι καινούριο αυτό… Πάντα έτσι ήμουν… Τώρα γιατί απεχθάνομαι τούτη την άκρως γυναικεία συνήθεια, αν το ψυχαναλύσω, ίσως να φταίει το γεγονός ότι από μικρή κάθε θηλυκή πράξη επέφερε την τιμωρία της μητέρας μου… Τα κραγιόν, οι κοντές φούστες, τα μακριά μαλλιά, τα βαμμένα νύχια ήταν για τις ανήθικες…. Και να που μου βγήκα ηθική… Σιγά μην ξεράσω τώρα… αλλά αυτό το κομματάκι, με το να προτιμώ μέχρι σήμερα παντελόνια, φαρδιές μπλούζες (κρύβουμε και τα κιλάκια μας έτσι) και κραγιόν τόσο αδύναμα που σχεδόν δεν φαίνονται… μου έχει απομείνει μέχρι σήμερα…

Ωστόσο, καμαρώνω ιδιαίτερα την κόρη μου που έχει μακριά μαλλιά, που είναι κοκέτα, που κοιτάζει ποια μπλούζα πάει με ποιο κολλάν και που ήδη έχει τρία λιπ – γκλος στην τσάντα της…

Όταν με παρακάλεσε να πάμε οι δυο μας για ‘shopping therapy’, συμφώνησα θεωρώντας ότι αυτή η μέρα δεν θα ερχόταν ποτέ…

Να κυκλοφορήσω εγώ μόνη μου (χωρίς την ασφάλεια του συζύγου μου) στο κέντρο της πόλης και να μπαινοβγαίνω και σε μαγαζιά;;;

Ούτε στο χειρότερο εχθρό μου…

Η μέρα όμως ήρθε… η ευτυχία στο πρόσωπο της κόρης μου ήταν εμφανής που θα βγαίναμε οι δυο γυναίκες, μόνες μας για ψώνια… Δεν θα ήταν άκρως εγωιστικό να της πω ‘όχι’, λέγοντας πως ‘η μαμά δεν μπορεί’;;;

Ω! ναι θα ήταν…

Κι έβαλα το πιο ωραίο μου χαμόγελο, την έπιασα αγκαζέ και κατεβήκαμε στο κέντρο… Σουλατσάραμε στο κέντρο, μπήκαμε σε όποιο μαγαζί μου ζήτησε, ήπιαμε καφέ και φάγαμε κρουασάν, έβαλε ρούχα, δοκιμάσαμε καλλυντικά, περπατήσαμε και γελάσαμε…

… και δεν ψωνίσαμε τίποτα!!!

Και το ευχαριστηθήκαμε… γιατί κάναμε κάτι οι δυο μας… μάνα και κόρη…

Και σήμερα το υποσυνείδητο δεν μου την είχε στημένη… γιατί αποφάσισα πως θέλω να ζήσω με όποιο τίμημα… θέλω να είμαι δίπλα στις χαρούμενες στιγμές των ανθρώπων που αγαπώ… και δεν θέλω να τραβάω επάνω μου, από αρρωστημένο εγωισμό, την προσοχή τους…

SHOPPING THERAPY λοιπόν, χωρίς SHOPPING!!!

Αξία ανεκτίμητη!