Κοριτσάρες κι αγοράρες... για να με βλέπετε ακόμα εδώ, σημαίνει πως εχθές τελικά δεν πέθανα, ούτε λιποθύμησα ούτε τα έκανα μαντάρα...
Πήγε όλη η εκδήλωση μια χαρά, είχα και το χειροκροτηματάκι μου στο τέλος, βγήκαμε και τις απαραίτητες φωτογραφίες (παρεπιπτόντως για μια ακόμη φορά βλέπω πως στρουμπούλεψα αρκετά) και στο τέλος καταλήξαμε για σουβλάκια (τώρα τι μας λες κυρά μου;;; Τι σχήμα οξύμωρον είναι τούτο;;; Στρουμπούλεψες, στρουμπούλεψες αλλά τα σουβλάκια, σουβλάκια)...
Σήμερα ξέρετε εσείς... με μάθατε πλέον... θα έπρεπε να είναι μέρα αυτομαστιγώματος... αλλά είπα ν'αφήσω το μαστίγιο στη ντουλάπα... κι έτσι τα ολίγα σωματικά συμπτώματα δεν τα ακούω... και στη δουλειά ήρθα (μωρέ άλλη φορά με τέτοιον καιρό μόνο κάτω από την κουβέρτα μου θα συμβιβαζόμουνα) και τη σοκολάτα μου ήπια (πάνε κι οι καπουτσίνοι ένεκα ομοιοπαθητικής) και τέλος πάντων... όπως βλέπετε ζω...
Σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά που ανεχθήκατε εχθές τη μίρλα μου... το ξέρω... το ξέρω... η γκρίνια είναι κακό πράγμα, κάνει και ρυτίδες και που χρήματα για αντιρυτιδικές... αλλά δεν γίνεται να τις πετάξουμε όλες μαζί τις κακές συνήθειες... γεμίζουμε λίγο - λίγο τον κάδο απορριμάτων, μέχρι να πάρω ανάποδες και να τα πετάξω όλα μια και καλή, όχι στον κάδο ανακύκλωσης αλλά στην ίδια τη χωματερή...
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!
Υ.Γ. Βροχερή μέρα κι είπα να σας βάλω φωτό με βροχή...
Πήγε όλη η εκδήλωση μια χαρά, είχα και το χειροκροτηματάκι μου στο τέλος, βγήκαμε και τις απαραίτητες φωτογραφίες (παρεπιπτόντως για μια ακόμη φορά βλέπω πως στρουμπούλεψα αρκετά) και στο τέλος καταλήξαμε για σουβλάκια (τώρα τι μας λες κυρά μου;;; Τι σχήμα οξύμωρον είναι τούτο;;; Στρουμπούλεψες, στρουμπούλεψες αλλά τα σουβλάκια, σουβλάκια)...
Σήμερα ξέρετε εσείς... με μάθατε πλέον... θα έπρεπε να είναι μέρα αυτομαστιγώματος... αλλά είπα ν'αφήσω το μαστίγιο στη ντουλάπα... κι έτσι τα ολίγα σωματικά συμπτώματα δεν τα ακούω... και στη δουλειά ήρθα (μωρέ άλλη φορά με τέτοιον καιρό μόνο κάτω από την κουβέρτα μου θα συμβιβαζόμουνα) και τη σοκολάτα μου ήπια (πάνε κι οι καπουτσίνοι ένεκα ομοιοπαθητικής) και τέλος πάντων... όπως βλέπετε ζω...
Σας ευχαριστώ για μια ακόμη φορά που ανεχθήκατε εχθές τη μίρλα μου... το ξέρω... το ξέρω... η γκρίνια είναι κακό πράγμα, κάνει και ρυτίδες και που χρήματα για αντιρυτιδικές... αλλά δεν γίνεται να τις πετάξουμε όλες μαζί τις κακές συνήθειες... γεμίζουμε λίγο - λίγο τον κάδο απορριμάτων, μέχρι να πάρω ανάποδες και να τα πετάξω όλα μια και καλή, όχι στον κάδο ανακύκλωσης αλλά στην ίδια τη χωματερή...
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!
Υ.Γ. Βροχερή μέρα κι είπα να σας βάλω φωτό με βροχή...