Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Το δισυπόστατο της ύπαρξης!

Το δισυπόστατο τέρας που κυριαρχεί στο κορμί μου... μάλλον και στην ψυχή μου...
Το πρωί συνήθως είμαι για τα "μπάζα"... πόνοι, πιασίματα, ένας υφέρπων φόβος, μια ανησυχία...
καθώς η μέρα περνά το ένα τέρας φεύγει για να έρθει το άλλο...
Το άλλο μάλλον δεν είναι τέρας... είναι ένα χαρούμενο γαλήνιο πρόσωπο που με κάνει να αισθάνομαι ένας αληθινός άνθρωπος...
Με κουράζουν τα πρωινά μου... ενίοτε με φοβίζουν κιόλας... είναι όνειρο ζωής να σηκώνομαι το πρωί μέσα στη τρελή χαρά... καλά, ας μην είμαι πλεονέκτρια... είναι όνειρο ζωής να σηκώνομαι φυσιολογικά... βήματα έχουν γίνει πολλά... και άλματα έχουν γίνει... απομένει να γίνει κι ένα ακόμα άλμα ουσίας... εντάξει το καλοκαίρι και μάλιστα τον Ιούλιο, τα άλματα είναι πιο ζόρικα για μένα.... όμως η ελπίδα ποτέ δεν χάνεται...
Το δισυπόστατο μου τέρας λοιπόν είναι τούτο...
Πρωινή καταθλιπτική πονεμένη Σοφία (για τα μπάζα Σοφία...)
Απογευματινή σούπερ ντούπερ Σοφία...
Δυο κεφάλια σε μια καρδιά...
Φιλάκια στα μουτράκια!!!